Yeniden Başlamak: Sessiz Dönüm Noktaları

“Bazen başlangıçlar sessiz olur.

Kimse fark etmez, ama içeride bir şey yer değiştirir.”

— Ayça Baysal Özbatır

Bazen başlangıçlar gerçekten sessiz olur.

Ne büyük kararlarla gelirler, ne de dışarıdan fark edilirler.

Bir sabah uyanırsın, içinin derinlerinde küçük bir yerin değiştiğini hissedersin — bir düşünce, bir yönelim, belki sadece bir nefes kadar farkla.

Ama işte o fark, hayatın yönünü değiştiren şeydir.

Psikanalitik açıdan değişim, her zaman dışsal bir hareketle başlamaz.

Bazen bir farkındalık anında, bazen bir duygunun adını koymakta, bazen de sadece susabilmekte başlar.

“Artık böyle devam edemem” der içinin bir yanı.

Ya da sessizce, “Ben kimim şimdi?” diye sorar.

Bu sorularla birlikte, görünmez ama çok derin bir yeniden yapılanma başlar.

Yetişkinliğin belki de en kırılgan tarafı budur:

Dışarıdan her şey yerli yerindeyken içeride yepyeni bir benliğin kuruluyor olması.

Yeniden başlamak bazen bir kaybın ardından toparlanmak değil,

kendinle yeni bir ilişki kurmayı göze almaktır.

Kendini bir başkası gibi değil, kendi gözlerinle yeniden görmek…

Ve belki de en devrimsel dönüşümler, kimsenin fark etmediği o sessiz anlarda başlar.

Bir cümlede, bir terapide, bir iç çekişte, ya da bir kararda.

Senin için yeniden başlamak nasıl bir duyguya dokunuyor?