Görünenin Altında Farklı İhtiyaçlar, İstekler, Duygular

Her şey göründüğü gibi midir? Görünene bakarak mı yol alırız?

Duygularımız üzerine konuşurken bazen altında yatan farklı bir ihtiyaç ya da nedeni bulmaya çalışırız ve bunun için "Buzdağı" metaforunu kullanırız.

Çok teoriye girmeyeceğim. Görünen taraf zihnin bilinçli tarafıdır. Bilinçaltı tarafı ve benliğin derinlerinde davranışlara yön veren gizil bir yapı da vardır. Yunus Emre’nin “Bir ben vardır benden içeri.” dizelerinde belirttiği gibi.

Freud, "Buzdağının, suyun altında gizlenen ana kısmı bilinçdışı gibidir. Burası, bilinçli zihninizin ulaşamadığı tüm anıların, duyguların ve düşüncelerin depolandığı yerdir. Kabul etmesi zor veya hoş olmayan, acı verici, rahatsız edici ve her şeyden önce acıklı şeyleri depolar." şeklinde açıklar. Bu tarafımız, bize her zaman doğrudan değil, kendini farklı davranımlarla da gösterebilir.

Freud'un, şiirsel bir aktarımla anlattığı şu sözünü çok anlamlı bulurum:

"Kitleler asla gerçeğin peşinden koşmamıştır. Yanılsamalar isterler ve yanılsamasız yapamazlar.

Gerçek olmayanları, gerçeklerin üstünde tutarlarlar, gerçeklerden çok gerçek olmayanların etkisinde kalırlar. Bu ikisi arasında ayrım yapmama eğilimi yüksektir."

Konu çocuklar ve yaptıkları seçimler söz konusu olduğunda hem kendimiz hem de çocuklar adına buzdağının altında yani görünenin altında var olan başka nedenler olabileceğini bilmek olaylara daha farklı bir yaklaşım sergilememize yardımcı olabilir.

Anne baba olarak, bir şeyleri kişisel olarak almak ve kendinizi hayal kırıklığından kurtarmak veya çocuklarınızın hayatında bir şeyler ters gittiği için korku veya panikle hareket etmek kolaydır.

Çocuklarınızın davranışlarını bir buzdağı olarak düşünmeye çalışın. Görebildiğiniz davranış, buzdağının görünen kısmıdır. Çocuklar, yapmamaları öğretilen şeyleri yaparken kendilerini bulduklarında çaresiz veya paniklemiş hissedebilir. Bizler de görünen davranışa göre yani gerçek olmayana göre yaklaşırken, davranışı anlamak için asıl noktayı gözden kaçırabiliriz. Yani bir yanılsama ile hareket ederiz.

İşte bu yanılmadan ve panik modundan çıkabilmek için değerlendirilebilecek bazı noktaları şöyle paylaşabilirim.

Şu anda çocuğunuzla ilgili sizi en çok rahatsız eden şey ne?

Belki çocuğunuzun bir tutumu, sizi dinlememesi veya belki de riski yüksek bir durumla karşı karşıya olması gibi daha ciddi bir konu da olabilir rahatsız olduğunuz durum.

Ama asıl bu rahatsız eden şey sizinle mi ilgili yoksa çocuğunuzla mı? Benim ihtiyacım mı yoksa çocuğumun ihtiyacı mı? Bunun rahatsız edici olmasının sebebi ne olabilir? üstine düşünmek, durumu önce ayırt ekmek iyi olabilir.

Anne baba olarak hedefinizi düşünün.

Çocuğunuzun yaşına bağlı olarak, belki seçimleri üzerinde kontrol sağlayabilirsiniz. Ama amaç kontrol sağlamak mı?

Çocuğunuzun değişmesini sağlamanın bir sırrı yoktur. Destekleyici ve sevgi dolu bir yerden anne babalık yapmaya odaklanmak için neler yapılabilir? üzerine düşünebilirsiniz. Destekleyici yaklaşım, daha fazla etkiye sahip olmanız gereken o bağı kurmanıza yardımcı olacaktır. Hedefiniz önce çocuğunuzu değiştirmek olmamalı, ona yol gösterecek bağı kurmak olmalıdır.

Korkmadan Merak edin.

Davranışlarının altında ne var? O buzdağı gibi kütlenin büyük bir kısmı su altında olduğu için görünmez. Çocuğunuzun zihninde yaptığı şeyi seçmek istemesine neden olan şey nedir? Ya da davranış biçimlerini? Belki gerçekten değişmek istiyor ama nasıl yapılacağını bilmiyor olabilir mi? O yüzden önce merak etmek ve anlamak, anlamak için soru sormayı ve iletişim kurmayı ön plana çıkarabilmeliyiz.

Dramatize etmekten kurtulun .

Çocuğunuzun anne babası olarak kendi iç sesinize inanın. Çocuğunuzu sizin kadar kimse tanımıyor aslında. Zihninizi olayları dramatize etmekten arındırabildiğinizde, o sese erişebilirsiniz.

Nedir bu drama?

Başkalarının ne düşüneceği konusunda endişelenen drama.

Gelecek için endişelenen drama.

Anne baba olarak başarısız olup olmadığınızı merak eden drama.

Pişmanlık içinde yaşayan drama.

Size dokunan bir bir yerden oluşan tepkisel bir drama

Bu ilişki için yararlı olmayan bir durumdur. Olayların dramatize edildiğini farkettiğinizde durdurun.

Amacımız, yanılsamadan kurtulmak için davranışı merak etmek, anlamaya çalışmak ve bunu anlayabilecek bağı kurmaktır. Değiştirmek üzerine olmamalıdır.