top of page

Gençlerle Daha İyi Bir Etkileşim İçin Anne Babalara Öneriler

  • Yazarın fotoğrafı: Ayça Özbatır
    Ayça Özbatır
  • 8 Mar 2021
  • 4 dakikada okunur

ree

Ergenlik döneminde çocukları olan, anne babalarla çalışırken, iletişimde yaşadıkları sıkıntılar, zorlandıkları noktalarda bazı önerileri paylaşmak istedim.

1. Kişisel Almayın.

Çocuğunuzdan bir şey istediğinizde, "hayır" diyor. Ya da beraber birkaç dakika geçirmek umuduyla odasında giriyorsunuz ve odasından gitmenizi istiyor. Gençler ya da ergenler diyeyim; anne babaları kendilerinden uzaklaştıran, anne babaları kızdıran, üzen, inciten şeyler söyleyen ve hatta bazen bizi dünyalarına almayan şeyler yapmakla ünlüdür.

Anne babalara ergenlik süreci biraz farklı gelir çünkü çocuklar anne babanın gözünün içine bakarken ergenlikle beraber anne babaların ergenlerin hayatlarındaki öncelikli yeri değişir. Anne babaların ilk eğilimi dizginleri elde tutmak, kontrolü bırakmamak ve hala sahip oldukları anne babanın gücüne, etkisine tutunmak olmaktır. Ancak şuna dikkat etmek gerekiyor, çocukluktan çıkan ve bağımsızlaşan çocuğunuzla olan ilişkinizi geliştirmek için bazı yaklaşımları güncellemek gerekiyor. Anne baba olarak çocukların ergenlikteki bazı olumsuz davranışların ya da sürekli değişen ruh hallerinin, kaprislerinin kişisel olmadığını hatırlatmakla başlamak gerekiyor.

Ergenler, muazzam bir bedensel hem fiziksel hem de zihinsel olarak değişimden geçerken ve hormon salınımı arttığı için ruh hallerini kontrol etmekte zorlanabilirler. Üstelik, kendi ayakları üzerinde durmayı öğrendikleri bir dönemde, biraz daha bağımsızlık ve özgürlük isterler. Bu süreçte onlara biraz alan vermek iyi olabilir. Her davranış ve sözlerini kişiselleştirmemek, kendi deneyimlerini artıracağı sınır ve kuralları yaşına göre revize etmek iyi gelecektir.


2. Gençler Anne Babanın Bir Uzantısı Değildir.

Tüm anne babalar çocuklarının hayatta mutlu ve başarılı olmasını ister. Ve farkına bile varmadan, çocuklar adına seçtikleri yolda onlara rehberlik etmeye çalışıyor olabilirler. Hatta ayak izlerini takip etmelerini bile isteyebilirler.

İster lisede yaptığı spor dalı olsun, ister üniversite seçimi, çocuğunuzun yararına olduğunu düşündüğünüz bir kariyeri seçmek olsun, kendileri için yaratmaları gereken yolu onlar adına oluşturarak, çocuğunuza iyilik yapmamış olursunuz.

Çocuklar anne babalarının bir uzantısı değildir. Anne babalarına çok benzeyebilirler. İstediğinde öneri veya fikir vermek başka bir şeydir. Neyin onun için önemli olduğunu, ona neyin ilham verdiğini, nasıl bir yaşam sürmek istediğini, hangi kariyer yolunu seçmek istediğini kendi başına bulması gerekecektir. Bu, rehberliğinizi, görüşünüzü veya önerilerinizi sunmayacağınız anlamına gelmez, ancak onların geleceği esasen "onlara bağlıdır". Onlara ait hissetmedikleri şeylerin sorumluluğunu da almak istemeyeceklerdir. Bunu anne babaya direk ifade etmekte zorlanıyorsa dolaylı yoldan unutarak, yapmayarak da ifade etmeye çalışabilir. bu konuda çocuğunuza kulak vermeye çalışın.


3. Yeri Geldiğinde Özür Dileyin

Hiç bir anne baba mükemmel değildir. Her anne baba hatalar yapar. Anne babalar da aşırı tepki verebilir, yanlış yaklaşımda bulunabilir, bağırabilir, dır dır edebilir ya da yapılmaması gereken şeyler yapabilir. Bu çok insanidir. Mükemmel olmak gibi bir hedef sonu olmayan bir hedeftir. Ancak, yetişkin ya da anne baba olduğunuz için, hata yaptığınızda bu durumu kabul etmeyeceğiniz anlamına gelmez.

Çocuklarınıza öğrettiğiniz gibi onlarda yanlış yaptığında özür dilemesini bekliyorsanız, anne babanın da koyduğu kurallarlara ve değerlerine ya da öğütlerine uyması gerekir. Karşılıklı saygı konusunda örnek olmalı, cesur olmalı ve çocuklarnıza insan olduğunuzu ve bazen hata yapabileceğinizi gösterebilirsiniz, bu da çocuklara hesap verebilirliği ve kendi hatalarını sahiplenmenin önemini öğretecektir.


4. Anne Baba Olarak Mükemmelliği Temel Almayın.

Çocuklar, ilk kucağımıza aldığımız günden beri anne babalarını izlerle ve anne babayı kendi içlerinde yüksek bir yere konumlandırırlar. Büyüdükçe, bize bakışları değişir. Büyüdükçe gençler, anne babalarını daha az ebeveyn ve daha çok insan olarak görmeye başlarlar. Büyükdükçe çocukların gözünde "dev" olan anne babalar yol boyunca bir yerlerde, sıradanlaşmaya başlar. Bu gelişim içinde çok doğal ve bu iyi bir şeydir aslında.


Gençlerle güçlü bir bağ kurma konusunda ciddiysek, bunu kabul etmeli ve onlarla göz hizasına gelmeli ve karşılıklı bir ortaklık oluşturabilmeliyiz. Sonuçta, çocukların ana hedefi kendine güvenmek ve bir gün kendi başlarına hareket edebilecekleri becerileri kazanmaktır ve anne baba olarak hedef, birlikte çalışmak olmalıdır.


Otorite çatışmasına girerseniz, "benim dediğim senin dediğin" üstten bir dil oluşturursanız işbirliğini sağlamak zorlaşacaktır. Unutmamak gerekiyor ki, böyle yaparak çocuklarınızla olan ortak hedefinize ters etki eden bir çekişme yaratmış olursunuz .


5. Ders ve Nasihat Vermekten Daha Çok Dinleyin

Çocuklar doğduğu andan itibaren çoğu zaman, konuşmanın çoğunu anne babalar; dinlemenin büyük kısmını da çocuklar yapar. Ancak, ergenlikle bu dalga değişir.

Çocuklarınız her konuda anne babasının fikrini istemeyebilir ya da buna ihtiyaç duymayabilir. ya da bir şeyleri düzeltmenizi istemeyebilir. Kesinlikle hayatlarının her alanına karışmanızı istemezler.

Anne babalar bir adım geri çekilmeli, konuşma konusunda kendilerini tutmalı ve çocuklara daha fazla söz vermelidir. Kendileri için en iyisinin ne olduğuna karar vermelerine ve kendi başlarına birkaç önemli karar almalarına izin vermeye alan açmalıdır. Her zaman hayatlarında bir miktar söz sahibi ve onlar için güvenlik ağı olacağız, ama artık iplerini gevşetmek ve dizginleri yavaşça teslim etmek de gerekiyor.

6. Başkalarının Ne Düşündüğü Hakkında Endişelenmeyi Bırakın

Geçenlerde bir anne “ Ebeveyn olarak başarısız olmaktan korkuyorum ve beklentilere uyup uymadığım konusunda sürekli endişeleniyorum. " demişti.

Muhtemelen başkalarını memnun etmeye çalışmaktan veya en azından başkalarını büyük ölçüde hayal kırıklığına uğratmamak için elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışmaktan özellikle de çocuklar söz konusu olduğunda stres ve suçluluk duygularının artar.

Bir insan yetiştirmek hiç kolay bir iş değildir . Çocuk yetiştirmek bir yolculuksa, yolda aksilikler de olacak, tali yollar, keskin virajlar ve hatta belki küçük kazalar da yaşanacak. Bunların olabileceği kabul edilmelidir. Çocuğunuzla güçlü bir ilişki kurmak için, karşılaştırılmadıklarını bilmeleri gerekir. Anne baba olarak başkalarının ne söylediği veya ne düşündüğü konusunda endişelenmeyi bırakmanız, iletişiminizi de daha güçlendirecektir. Her çocuk orjnal, her yaşanan kendine özgüdür, başkalarını memnun etmeye çalışmaktan, başkalarının ne düşündüğüne odaklanmaktan vazgeçin. Kendiniz ve çocuğunuz için en iyisine odaklanın. Başka hiçbir şeyin önemi olmadığını bilin.


7. Hikayenizi paylaşın

Ergenlik döneminde, gençlerin anne babalarına güvenmesi gerekir. Uğraştıkları pek çok değişim yanında sizinle yeni bir ilişki kurmak için zamana ihtiyaçları olabilir. Kendi deneyimlerinizi onlarla paylaşın. Ancak o zaman söylediklerinizi dinlemeyi düşünecekler. Kendi yaşantı ve deneyimlerinizi paylaşmak bağ kurmanızı sağlayacaktır. Bu yüzden onlara karşı açık, gerçekçi olabilirsiniz. Çocuğunuzla şu an ki dönemde ya da onun yaşlarındaki döneme ait kendi yaşadıklarınız, mücadele ettikleriniz hakkında konuşabilirsiniz. Siz onlarla paylaştıkça, onlar da sizinle paylaşmayı düşünebilirler.

8. Gençleri o konuyla alakalı hale getirin

İstenen, planlar içinde gençler konunun neresinde? Gençlerin hayatlarında zaten çok şey oluyor. Okul çalışmalarına ayak uydurmaya, sınavlara hazırlanmaya, ödevleri bitirmeye, sosyal yaşamlarını sürdürmeye, sporla gibi farklı aktivitelere devam etmeye, aile hayatına, belki romantik ilişkiler ve yarı zamanlı işlere ayak uydurmaya çalışıyorlar. Bu dönemde ki fiziksel değişimlerle ve hormonlarla baş etmelerinden bahsetmiyorum bile. Yapılacaklar listesine eklemek için başka bir şeye ihtiyaçları yoktur. Bu şeyleri yönetmelerine nasıl yardımcı olacağınız konusunda net olun. Onlara, günlük yaşamlarına dair pratik, alakalı örnekler verin. Yapılacak şeyleri, onunla da alakalı hale getirin.

9. Genç Dostu Olsun

Ergenlik dönemini sorun, sıkıntı olarak algılamamak gerekir. Çok da keyifli yanları vardır. Bir gençle konuşurken, bir yetişkinle konuşur gibi düşünmek önemlidir. Bununla birlikte, kelime dağarcığınızı hedef kitlenize uyacak şekilde biraz uyarlamak ve kavramları açıklamak için onlara pratik, gerçek hayattan örnekler vermek faydalı olabilir. Onların dilinden konuşmak, sevdikleri şeyleri merak etmek ve gençlerden de öğrenilecek şeyler olduğunu bilerek onlardan da fikir almak iletişiminize canlılık katacaktır.

 
 
 

Son Yazılar

Hepsini Gör
Ergenler Neden Motive Olamıyor?

Anne babalardan ergenlik çağındaki çocuklarının potansiyelini en iyi şekilde değerlendiremediğine ya da odaklanmada sorun yaşadıklarına...

 
 
 
Ne Zaman Terapi Desteği Gerekir?

Son dönemde basın ve medyaya yansıyan bir çok endişe verici haber ile karşı karşıyayız. Ruhsal sağlık sorunları giderek yaygınlaşıyor....

 
 
 

Yorumlar


bottom of page