Temas Üzerine

“Biri ile temas etmek

bazen kelimelerden önce gelir.”

— Ayça Baysal Özbatır

Temas, yalnızca fiziksel bir yakınlık değil; bir ruhun diğerine dokunma biçimidir.

Bazen bir bakışta, bazen bir sessizlikte, bazen de bir anlayışta doğar.

Psikanalitik olarak temas, ben ile öteki arasındaki sınırda gerçekleşir.

Ne tamamen iç içe geçmek, ne de tamamen uzak kalmak…

Temas, iki dünyanın birbirine değdiği ama karışmadığı o ince alandır.

Terapi odasında da temas, kelimelerin ötesinde bir alan yaratır.

Danışan bazen bir sözü değil, terapistin varlığını duyar.

Bir bakış, bir sessizlik, bir kabul…

Hepsi, “ben buradayım, sen de buradasın” diyen görünmez bir temasın izleridir.

Ama temas her zaman kolay değildir.

Kimi zaman çok yaklaşmak korkutur, kimi zaman uzak kalmak acıtır.

Oysa temas, en derin haliyle ayrılığa tahammül edebilmekle başlar.

Çünkü gerçek yakınlık, sınırların farkında olabildiğimiz yerde mümkündür.